آقا

ز تن ها چون یکی تنها بیاید

بصبح عاشقان مولا بیاید

برون آیید ز پرده های غیبت

بر این خسته دلان ماوا بیاید

الیس الصبح، آقای دوعالم

که روح و جان، بر این صحرا بیاید

شبیه زال، زاریم و بعیدیم

که بر ایتام، گو عنقا بیاید

سپاه سیصدو اندی مهیاست؟

ندانم! وعده، بی پروا بیاید  

بوعده در زبور و کاش و ای کاش

اباصالح^(عج) زمان ما بیاید

جهان و جان همه سرگشته گشتند

جهان را جان، همه سروا* بیاید

گواهان را گواهی ده که ماهم

چو بیتابیم، خوش آوا بیاید

دعای هر شبانه روز دنیاست

غیاث ظهر عاشورا بیاید

سیاهی پر شده دامان عالم

صبای من، بگو آقا بیاید

خودنویس تربت

* سروا: شعر